W dniu 1 września 1967 roku został powołany do życia Państwowy Zakład Wychowawczy. Na mocy Ustawy o rozwoju systemu oświaty i wychowania z dnia 15 lipca 1961 roku objęto wówczas nauczaniem i opieką dzieci uznawane dotychczas za niezdolne do nauki. Nowo utworzona placówka oświatowo-wychowawcza mieściła się w budynku przy ulicy Kościuszki 16 (obecnie budynek mieszkalny, na skrzyżowaniu ulic Kościuszki i Słowackiego).
Pierwszymi uczniami Zakładu byli chłopcy niepełnosprawni intelektualnie w stopniu lekkim oraz z pogranicza normy intelektualnej. Kształcenie obejmowało etap szkoły podstawowej. W latach późniejszych do Zakładu były przyjmowane również dziewczynki. Prawidłowe funkcjonowanie utrudniały trudne warunki lokalowe i sanitarne oraz brak niezbędnego sprzętu i pomocy do nauczania
W pierwszym roku działalności Zakładu niektóre klasy korzystały również z izb lekcyjnych w Szkołach Podstawowych nr 2 i 4.
Rada Pedagogiczna i personel administracyjny pod kierownictwem pierwszego dyrektora, Pana Zygmunta Sobieraja, ofiarnie pracował na rzecz poprawy warunków w placówce. Nauczyciele i pra¬cownicy administracyjni aktywnie uczestniczyli w pracach remontowych, samodzielnie wyposażali sale przedmiotowe w niezbędny sprzęt. W efekcie tych działań w Zakładzie przy ulicy Kościuszki 16 znalazły się sypialnie internackie, dwie pracownie, dwie klasy, pomieszczenia do zajęć pozalekcyjnych, gabinet dyrektora, biuro, ambulatorium, izolatka i magazyn gospodarczy. W Zakładzie uczyło się 85 dzieci z całej Polski, z których 35 przebywało w internacie.
W roku szkolnym 1969/1970 placówka przejęła budynki: przy ul. Kościuszki 12 (obecna siedziba Liceum Katolickiego), w którym znalazł się internat, a także mieszkania dla nauczycieli oraz przy ulicy Słowackiego 8 (obecnie budynek mieszkalny sąsiadujący ze Specjalnym Ośrodkiem Szkolno Wychowawczym), w którym zorganizowano 8 izb lekcyjnych. Mimo to prawidłowe funkcjonowanie placówki utrudniały małe i słabo oświetlone izby, wąskie korytarze, brak odpowiedniej ilości urządzeń sanitarnych, sali gimnastycznej i boiska.
Dużej pomocy, w modernizacji budynków Zakładu, w polepszeniu warunków zamieszkania wychowanków, udzieliły szkole kierownictwa mławskich przedsiębiorstw i instytucji. W szczególności Spółdziełnia Inwalidów „Współpraca”, Spółdzielnia Mieszkaniowa „Zawkrze”, Spółdzielnia Wielobranżowa oraz dyrekcja PKS. Jednym z licznych przejawów tej bezinteresownej pomocy było ufundowanie wychowankom - sierotom lub półsierotom, książeczek mieszkaniowych PKO.
W kolejnych latach nastąpił dalszy rozwój placówki. Urządzono łaźnię, odnowiono pomieszczenia, zmieniono część wyposażenia internatu, zakupiono pomoce dydaktyczne. W szkole powstała pierwsza klasopracownia przedmiotowa do przyrody, która zainspirowała powstawanie innych pracowni przedmiotowych i specjalistycznych. Przed budynkiem internatu położono drogę dojazdową.
Inicjatywy zmierzające do rozwoju placówki podejmowane przez Dyrekcję Zakładu i Radę Pedagogiczną spotykały się z aprobatą i poparciem władz miejskich.
W roku szkolnym 1977/1978 uczyło się już 184 dzieci i młodzieży, a w Internacie zamieszkiwało 116 wychowanków. Kadra Pedagogiczna Ośrodka składała się z 32 osób, a personel administracyjny i pomocniczy z 15 pracowników.
Z dniem 1 stycznia 1978 roku, decyzją Kuratorium Oświaty i Wychowania w Ciechanowie, Państwowy Zakład Wychowawczy został przekształcony w Specjalny Ośrodek Szkolno–Wychowawczy. Nadano mu imię Janusza Korczaka. Sztandar został ufundowany przez Spółdzielnię Inwalidów w Mławie. Uroczystość odbyła się w Miejskim Domu Kultury w Mławie. Oferta placówki powiększyła się o Zasadniczą Szkołę Specjalną, która funkcjonowała w latach 1977-1986. Młodzież uczyła się zawodu malarza, hydraulika, ślusarza, stolarza, kucharza i krawca. Praktyczna nauka zawodu odbywała się w warsztatach Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 i Zakładach Mięsnych w Mławie.
W latach 1984-1987 zorganizowano pierwsze ,,klasy życia” w szkole podstawowej przeznaczone dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym, w których nie stosowano podziału na przedmioty. Utworzono także szkołę przysposabiającą do pracy zawodowej o profilu krawiec-szwacz dla młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym. Nauczanie w tych klasach skupiało się na nabywaniu nowych umiejętności, kształtowaniu właściwych postaw wobec pracy, przekazywaniu podstawowej wiedzy na jej temat i przygotowaniu do podjęcia zatrudnienia.
Praktyki zawodowe uczniów odbywały się w szkole i w Spółdzielni Inwalidów w Mławie. Z kształcenia zawodowego osób głębiej niepełnosprawnych intelektualnie zrezygnowano w 1995 roku.
W roku 1979 na wydzierżawionym terenie – w pobliżu internatu urządzono boisko oraz ogródek jordanowski. Do momentu urządzenia boiska, wszystkie zajęcia sportowe odbywały się na nieistniejącym już stadionie przy ulicy Mazurskiej.
Grzegorz Rogoziński i Zdzisław Radka – faworyci Wojewódzkich Spartakiad Placówek Kształcenia Specjalnego, byli uczestnikami Olimpiad Specjalnych w Minneapolis w 1991 roku, oraz w Barcelonie w 1992 roku.
W latach osiemdziesiątych przeprowadzano dalszą modernizację obiektów. Wymieniono część instalacji elektrycznej, zmodernizowano nieszczelne dachy, wyremontowano piece. Systematycznie doposażano klasy w nowy sprzęt i pomoce dydaktyczne.
W okresie wakacji 1987/1988 w dwóch budynkach zmieniono ogrzewanie piecowe na centralne. Rozpoczęta wymiana w trzecim budynku przy ulicy Kościuszki 16 została przerwana przez pożar, który wybuchł 10 czerwca 1988 roku, ok godziny 4:30 w pracowni technicznej znajdującej się na strychu. Sytuacja była groźna. W budynku znajdowało się 33 wychowanków. W akcji ewakuacyjnej strażakom pomagali pracownicy szkoły, ich rodziny i mieszkańcy Mławy. W wyniku pożaru szkoła została całkowicie wyłączona z użytkowania. Dyrekcja Zespołu Szkół Zawodowych nr 3 w Mławie udostępniła Ośrodkowi stołówkę, przekazała pomieszczenia w internacie oraz parterowy budynek przy ulicy Słowackiego. W budynku tym powstały cztery pracownie, świetlica, dwie klasy i biblioteka.
Po kilku latach w roku 1997 celem poprawienia warunków bytowych wychowanków przeniesiono grupy wychowawcze na jedną z kondygnacji w budynku internatu ZSZ nr.1 w Mławie przy ulicy Zuzanny Morawskiej.
Kolejna przeprowadzka nastąpiła w roku 2004. Wówczas to wyremontowano i dostosowano do potrzeb mieszkalnych uczniów wcześniejsze warsztaty szkolne Zespołu Szkół Zawodowych nr 2 mieszczące się przy ulicy Lelewela 5 (nad restauracją ,,Nowoczesna”). Internat funkcjonuje w tej lokalizacji do dziś.
Przełomowym wydarzeniem w historii Ośrodka była budowa obecnej siedziby przy ulicy Słowackiego 16. Starania o poprawę warunków lokalowych placówki podjął ówczesny dyrektor Stanisław Mazurek. W marcu 1993 roku Kurator Oświaty i Wychowania Sławomir Gutowski wyraził zgodę na realizację planu budowy szkoły.